จังหวัดปราจีนบุรี
ตราประจำจังหวัด
ศรีมหาโพธิ์คู่บ้าน ไผ่ตงหวานคู่เมือง ผลไม้ลือเลื่อง เขตเมืองทวารวดี
ข้อมูลทั่วไป
อักษรไทย	ปราจีนบุรี
อักษรโรมัน	Prachin Buri
ชื่อไทยอื่น ๆ	ปราจีน
ผู้ว่าราชการ	พิบูลย์ หัตถกิจโกศล (ตั้งแต่ พ.ศ. 2561)
ข้อมูลสถิติ
พื้นที่	4,762.362 ตร.กม.[1] (อันดับที่ 44)
ประชากร	494,680 คน[2] (พ.ศ. 2562) (อันดับที่ 55)
ความหนาแน่น	103.87 คน/ตร.กม. (อันดับที่ 48)
ISO 3166-2	TH-25
สัญลักษณ์ประจำจังหวัด
ต้นไม้	ศรีมหาโพธิ์
ดอกไม้	ปีบ
ศาลากลางจังหวัด
ที่ตั้ง	ภายในศูนย์ราชการจังหวัดปราจีนบุรี หมู่ที่ 1 ถนนสุวินทวงศ์ ตำบลไม้เค็ด อำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี 25230
โทรศัพท์	0 3745 4004
โทรสาร	0 3745 4004
เว็บไซต์	จังหวัดปราจีนบุรี
แผนที่
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ปราจีนบุรี เดิมสะกดว่า ปราจิณบุรี^[3] เป็นจังหวัดในภาคตะวันออกของประเทศไทย เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนาน มีการพบซากโบราณสถานในหลายพื้นที่ของจังหวัด นอกจากนี้ยังมีแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติหลายแห่ง มีอุทยานแห่งชาติอยู่ในเขตมรดกโลกถึง 3 แห่ง ทั้งยังเป็นจังหวัดที่มีพื้นที่ป่ามากที่สุดในภาคตะวันออกอีกด้วย

แต่เดิมจังหวัดปราจีนบุรีมีพื้นที่กว้างใหญ่มาก เนื่องจากในอดีตเคยมีการยุบรวมจังหวัดนครนายกเข้ากับจังหวัดปราจีนบุรีในปี พ.ศ. 2485 เพื่อเป็นการประหยัดงบประมาณในสภาวะที่เศรษฐกิจของประเทศตกต่ำระหว่างสงคราม ^[4] ต่อมาในปีพ.ศ. 2489 จึงมีพระราชบัญญัติจัดตั้งจังหวัดนครนายกขึ้นอีกครั้ง^[5] อย่างไรก็ตามพื้นที่ของจังหวัดปราจีนบุรีก็ยังคงมีความกว้างใหญ่ ทำให้เกิดปัญหาในการปกครองและให้บริการประชาชนเนื่องจากบางอำเภออยู่ห่างไกลจากตัวจังหวัดมาก จึงได้มีการตราพระราชบัญญัติฯ ให้แยกบางอำเภอทางด้านทิศตะวันออกของจังหวัดปราจีนบุรีแล้วรวมกันจัดตั้งเป็นจังหวัดสระแก้ว ในปีพ.ศ. 2536 จนถึงปัจจุบัน

ปัจจุบัน จังหวัดปราจีนบุรีได้รับการพัฒนาจนกลายเป็นหัวเมืองรองในด้านเศรษฐกิจที่สำคัญของภูมิภาค มีการลงทุนจากต่างประเทศ ทำให้เกิดนิคมอุตสาหกรรมเกิดขึ้นใหม่มากมาย ทำให้ภาพรวมในจังหวัดดีขึ้น รายได้ต่อปีต่อหัวของประชากร เฉลี่ย 450,000 – 480,000 บาท อยู่ในอันดับ3ของประเทศไทย อ้างอิงจาก รายชื่อจังหวัดในประเทศไทยเรียงตามผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในจังหวัดต่อหัว